occasion

occasion
Occasion, f. acut. Occasio.
Belle occasion, Lepida occasio.
Occasion presentée, Ostentata occasio.
L'occasion se presenta, Facultas accidit.
Soudaine occasion, Breuis occasio.
L'occasion s'y offrant, Per occasionem.
L'occasion est preste, Occasio adest, vel se offert.
Avoir l'occasion qu'on demandoit entre ses mains, Occasionem tenere.
Avoir occasion et cause, Causam habere.
Je suis bien aise d'avoir occasion, Oblatam mihi causam gaudeo.
S'il y a guerre, on n'aura point occasion de se plaindre de moy, Si erit bellum, meae partes non desiderabuntur.
Quelle occasion auray-je de le reprendre? Quis relictus est mihi obiurgandi locus?
Bailler occasion, Dare ansam, Causam praebere.
Bailler occasion d'esperance, Subministrare spem alicuius sceleris.
Bailler occasion de faire meschanceté, Fenestram ad nequitiam aperire alicui.
Bailler occasion à aucun de mesdire, Locum vituperandi alicui relinquere, Sermonem dare alicui.
Bailler occasion de pecher, Locum peccandi praebere.
Cercher occasion, Causam vel Occasionem quaerere.
Cercher les occasions d'occuper le royaume, Imminere rebus.
Cercher l'occasion d'entrer en propos, Quaerere sermonem.
Il cerchoit l'occasion de faire quelque vaillant coup, Causam quaerebat quamobrem insigne aliquid faceret.
Donner occasion, Causam alicui afferre, Materiam praebere, Dare vel Offerre occasionem, Dare ansam.
Donner occasion d'ensuyvre un semblable fait, Imitationem sui prodere.
Donner occasion d'estre blasmé, Inuidiam capere apud aliquos.
Donner occasion de mort, Causam mortis afferre.
Donner occasion de souspeçon, Locum aperire suspicioni, Iacere suspicionem.
Ceux qui avoyent esté batus de verges, avoyent donné grande occasion d'errer à ceux qui mentoyent, Erroris speciem haud vanam mendacio praebuerant verberati.
Cela donne occasion d'errer que, etc. Praebet errorem, quod etc.
Qui guette et espie toutes les occasions de faire plaisir et service, Obseruantissimus omnium officiorum.
Il ne laissa aucune occasion aux mesdisans de mesdire de luy, Locum sermoni obtrectatorum non reliquit.
Oster l'occasion de faire quelque chose, Causam alicuius rei faciendae adimere.
Occasion ostée, Causa adempta.
Perdre l'occasion, Deesse occasioni.
Faire perdre une occasion, Opprimere occasionem.
Prendre occasion, Capere causam, Arripere causam, Capere vel Captare occasionem.
Pour la moindre occasion du monde, Ex omni occasione.
Occasions de proces, Stolones stirpem litis facturi, Bud.
Oster toute matiere ou occasion de proces, Litium subnascentium fibras omnes elidere, aut stirpitus euellere, B.

Thresor de la langue françoyse. .

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • occasion — [ ɔkazjɔ̃ ] n. f. • 1174; lat. occasio 1 ♦ Circonstance qui vient à propos, qui convient. Une occasion inespérée. C est « une belle occasion à saisir » (Martin du Gard). ⇒ aubaine, chance, fam. occase, opportunité. Loc. Saisir l occasion par les… …   Encyclopédie Universelle

  • occasion — OCCASION. s. f. Rencontre, conjoncture de temps, de lieux, d affaires, propre pour quelque chose. L occasion presente. belle occasion. occasion favorable. occasion importante. prendre, embrasser l occasion. chercher l occasion. il faut fuir les… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • occasion — [ə kā′zhən, ōkā′zhən] n. [ME occasioun < OFr < L occasio, accidental opportunity, fit time < occasus, pp. of occidere, to fall < ob (see OB ) + cadere, to fall: see CASE1] 1. a favorable time or juncture; opportunity 2. a fact, event …   English World dictionary

  • Occasion — Oc*ca sion ([o^]k*k[=a] zh[u^]n), n. [F. occasion, L. occasio, fr. occidere, occasum, to fall down; ob (see {Ob }) + cadere to fall. See {Chance}, and cf. {Occident}.] 1. A falling out, happening, or coming to pass; hence, that which falls out or …   The Collaborative International Dictionary of English

  • occasion — ► NOUN 1) a particular event, or the time at which it takes place. 2) a suitable or opportune time. 3) a special event or celebration. 4) formal reason or justification: we have occasion to rejoice. ► VERB formal ▪ cause. ● …   English terms dictionary

  • occasion — [n1] chance break*, convenience, demand, excuse, incident, instant, moment, need, occurrence, opening, opportunity, possibility, season, shot*, show, time, use; concept 693 occasion [n2] reason, cause antecedent, basis, call, circumstance,… …   New thesaurus

  • Occasion — Oc*ca sion ([o^]k*k[=a] zh[u^]n), v. t. [imp. & p. p. {Occasioned} ([o^]k*k[=a] zh[u^]nd); p. pr. & vb. n. {Occasioning}.] [Cf. F. occasionner.] To give occasion to; to cause; to produce; to induce; as, to occasion anxiety. South. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • occasion — When it means ‘reason, grounds’, the usual construction is with for + noun (or verbal noun) or with a to infinitive: • Yesterday was Schubert s birthday…suitable occasion for a Schubertiad Times, 1977. When the meaning is ‘opportunity’, it is… …   Modern English usage

  • Occasion — Occasion, lat. deutsch, Gelegenheit; O. alismus, die Ansicht des Descartes von der unmittelbaren Einwirkung Gottes auf den Menschen, um die Verbindung des Leibes und der Seele zu bewerkstelligen …   Herders Conversations-Lexikon

  • occasion — I noun advent, affair, chance, conjuncture, episode, event, experience, happening, incident, instance, juncture, moment, occasio, occurrence, opening, opportunity, point, situation, suitable time, tempus, time II verb breed, bring about, cause,… …   Law dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”